Dzikie pastwisko

Nemezis

Nemezis uspokoiła się i zaczęły fascynować ją dziwne dźwięki. Dla klaczy nie było to zwykłe wycie, to wszystko było jak pisk, nie taki zwykły ale jak z za światów.
Nagle cała polanka zaszła dziwną mgłą. Z mgły wyłoniły się zarysy koni które cwałowały prosto na nią. Nemezis rozpoznała że na czele stada biegnie jej dziadek.
Nie była pewna czy to on.
- Dziadku - krzyknęła, ale zjawy odrazu rozpłynęły się w powietrzu.
- Widzieliście to? - Zapytała klacz pozostałe konie.

Sanimonrou

Dla San to dziwne wycie przemieniło się w buczenie, potem powoli w krzyk, a następnie nieprzyjazne rżenie konia. Również widziała mgłę, ale z nic się z niej nie wynurzyło. Jedynie męczyły ją przeraźliwe dźwięki. Po chwili zaczął wychodzić z niej powoli stwór przypominające konia o wodnistych ślepiach i mokrym ciele.
- Przestań! Zostaw mnie!!! - krzyknęła San, łzy zleciały po jej policzkach. Zaczęła biec jak najszybciej w przeciwną stronę i rozłożyła skrzydła na całą ich rozpiętość. Po chwili wyskoczyła jak najwyżej i jednocześnie uderzyła silnymi skrzydłami powietrze raz, potem drugi, i jeszcze raz i jeszcze. Po chwili, gdy uzyskała dostateczną wysokość zanurkowała lekko, by nabrać prędkości, jak to było w jej zwyczaju. Po kilku jeszcze wyćwiczonych manewrach zniknęła z pola widzenia.

Nemezis

Nemezis nie chciała tu dłużej przebywać. Nagle klacz poczuła przeszywający ból. Spojrzała się na Sherlonga ale on był zajęty. Myślała że to on wbił jej swój róg. Nemezis zwijając się z bólu powoli odeszła z polany.

Sherlong

Sher niezauważył owych widm i wydawał się być obojętny na odejście obu klaczy. Pobrykał sobie jeszcze chwilkę w samotności lecz długo tak nie mógł. "Kopalnia żelków czeka!" pomyślał i pędem ruszył tam skąd przyszedł, by wreszcie odnaleźć tę kopalnię.

z.t.